De pauzeknop genaamd Corona

Het begon met vertragen, met samenscholingsverbod in grote getale.

Het kwam tot stoppen, stoppen met alle routines, met alles wat we zo gewoon zijn.
Samenkomen, werken, shoppen, knuffelen, zoenen, gaan en staan waar we willen.

Het deed mij denken aan mijn digicorder.
Eerst beetje vertragen, achteruitspoelen. 

Jammer genoeg kon ik niet vooruitspoelen. 

De toekomst liet zich niet zien.
Oh neen enkel stoppen - de pauzeknop.

Het verschil met de digicorder

Is de controle die ik heb over wat ik wanneer wil zien.
Het verschil met Corona
Is dat “het” beslist wat ik wanneer zie.
Ook al wil ik dat niet.
Het bepaalt ons handelen.
Het noopt ons tot iets wat we nooit zouden doen zonder dreiging.

Stop, halt.

Bedrijvigheid – consumptie – geld rolt niet meer.
Immense chaos
En dat schril contrast met de stilte en beschikbare tijd.
Open lucht zonder strepen
Stille straten zonder geluid van wagens
Opritten gevuld met 3, 4 wagens
Online vergaderen, creatieve online gezelschapsspelen, alleen samen zijn

De essentie

Ja zelfs in de nationale richtlijnen maakt men het onderscheid tussen essentiële en niet essentiële bedrijvigheid
Zoals we als mens ook dat onderscheid maken in alles wat we doen.
Waarbij we geconfronteerd worden met de weldaad van deze essentie
Of het ontbreken van de afleiding.
De essentie
Dat onze gedachten zijn bij hen die lijden
Bij hen die verzorgen.
Want is dat niet de essentie van alles ?
Het zorgen voor elkaar

Corona,

Is dat jouw missie ?
Ons daar op een gruwelijke wijze van bewust maken ?

Auteur: Rachel De Rudder, Member- HR Expert bij TWEG HR Advies en Coaching, erkend dienstverlener voor Mens en Werk

www.kmoadviescentrum.be